Sporządzony przez policję protokół powypadkowy oraz wszelka dokumentacja medyczna o charakterze doznanych obrażeń stanowiąc podstawę do ubiegania się o uzyskania odszkodowania od towarzystwa ubezpieczeniowego dla poszkodowanych w wypadku.

Prawo ubiegania się o odszkodowanie i zadośćuczynienie (za cierpienie i doznane obrażenia ciała) przysługuje więc po pierwsze kierowcy, który poniósł w wyniku wypadku straty materialne (obejmujące głównie koszt zniszczenia pojazdu) oraz ewentualny uszczerbek na zdrowiu, a po drugie pozostałym pasażerom, który ucierpieli w wyniku wypadku. Poszkodowani mają jedynie 3 lata na dochodzenie swoich praw od towarzystwa ubezpieczeniowego, ponieważ zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym przedawnia się po tym okresie. Jedyny wyjątek w tym względzie dotyczy osób poszkodowanych przez skazanego prawomocnym wyrokiem karnym, który może żądać odszkodowania do czasu 20 lat od momentu zajścia szkody.

Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że ubezpieczyciel ma obowiązek wypłacić bezsporną kwotę odszkodowania już w przeciągu 30 dni od zawiadomienia o szkodzie. Zaniedbanie powyższych terminów powinno skutkować wniesieniem skargi do rzecznika ubezpieczonych, jednak niska świadomość prawna wśród poszkodowanych sprawia, że często na tym etapie wycofują się z podejmowania dalszych działań. Tymczasem polisa sprawcy może pokryć nawet wysokie koszty leczenia i to przez długi okres powrotu do zdrowia, co więcej odszkodowania powypadkowe obejmują też koszty utraconego zarobku, wydatki na dojazdy związane z leczeniem i fachową opieką, a nawet zniszczone podczas wypadku rzeczy osobiste, za które przedstawiliśmy rachunki. Dlatego nie warto rezygnować z dochodzenia swojego prawa do wynagrodzenia doznanej szkody, a w sytuacjach wyjątkowych trzeba tez rozważyć możliwość wystąpienia na drogę sądową.